la proxima estacion: thailand

.. au bout d'un silence

Thursday, April 13, 2006

Sawasdee pimai! Het Thaise nieuwjaar is weer volop aan de gang en ook dit jaar kan ik niet ontsnappen aan een verpletterende wateraanval. Met Songkran worden de weldaden van de natuur gevierd en dat is op z’n minst zacht uitgedrukt. Volgeladen pickups met water patrouilleren door de straten van Bangkok, op zoek naar hulpeloze voorbijgangers die droog proberen thuis te komen. Kinderen staan strategisch op elke straathoek gewapend met waterpistooltjes. Sommigen hebben potjes wit poeder bij dat breed over de wangen en het lichaam wordt gesmeerd. De slachtoffers ondergaan gewillig hun lot. Dit is de traditionele manier van nieuwjaar vieren. Het water is overigens een welgekomen verfrissing. Bij temperaturen van over de 30 graden, zorgt de stortvloed aan water voor heel wat plezier.

Samen met collega’s Veronique en Glenn waagden we ons aan de festiviteiten. We besloten met de tuktuk een ritje te maken door Bangkok. Onze chauffeur kreeg carte blanche: zolang er water mee gemoeid was, waren wij tevreden klanten. In volle vaart zoefde hij ervandoor. Er was vrijwel geen verkeer, maar de dreiging kwam vanuit onverwachte hoek. Nog geen 100 meter buiten het hotel kregen we meteen de volle lading. Happy Songkran!!! Veel tijd om te bekomen van de eerste waterdoop was er niet. “Farang, farang!!” Iets verderop zag ik een paar kinderen ondeugend grinniken en nog geen seconde later werden we getrakteerd op de volgende lading.

We reden verder door smalle straatjes, waar we werden bestormd langs alle kanten. Het was een gek zicht! In het midden van de straat stond een politieman hevig gesticulerend het verkeer onder controle te houden, terwijl er rondom hem onverstoord verder met water werd gegooid. Op Khao San werden de grote middelen ingezet. Onze tuktuk reed zich hopeloos vast in een file van pickups. Het leek wel alsof iedereen het op ons gemunt had, drijfnat waren we! Een Thaise dame zag de wanhoop in m’n ogen en liep me achterna met een glaasje zelfgebrouwen whisky – een geschenk uit de hemel. Na een paar herhaaldelijke pogingen om toch maar niet nat te worden, gaven we het op. Onze waterpistooltjes bleken net als vorig jaar voor algemene hilariteit te zorgen bij de Thai. Ik nam zelfs de moeite niet om een tegenaanval in te zetten. Achja, whatever! Dit is Songkran en I just love it!