Net terug van een fietstochtje in het historisch park van Sukothai. Een beetje oververhit maar toch kan ik het kleine beetje enthousiasme dat me nog rest niet onderdrukken. Sukothai blijft gewoon adembenemend mooi! De eerste hoofdstad van het vroegere Siam straalt nog steeds als geen ander. Sukothai laat een prachtige impressie na van hoe de Thai in de 13e eeuw leefden. Het was een erg gelukkige periode en dat merk je tot in de kleinste details. De prachtig gepolijste boeddhabeelden met brede glimlach maken me telkens weer oprecht gelukkig. Mijn absolute favoriet is ongetwijfeld de Wat Sri Chum – of de tempel van de sprekende boeddha. Rond deze tempel hangt er een mystieke sfeer waar ik zelf even stil van word. Achter het immense boeddhabeeld zou de toenmalige koning zijn leger de overwinning op de Birmanen hebben beloofd. De arme soldaten geloofden zowaar dat dit Boeddha’s wijze woorden waren en vol goede moed wisten ze de stoute Birmanen in een nederlaag te lokken. Tja, je zou het zelf bijna geloven. Bij elke tempel hoort zo’n legende en ik moet toegeven dat ik wel hou van dit soort vertelseltjes – vooral omdat het zo ontroerend is hoe de Thai hier de dag van vandaag nog steeds diep in geloven. Met wild enthousiasme kunnen ze hier uren over uitwijden. Fantastisch toch?