Het regenseizoen is begonnen. Een zondvloed aan regen teistert de straten van Bangkok. Vanuit mijn hotelkamer lijkt het bijna surreeel: onweersbuien die wild botvieren over de stad. De paraplu biedt geen soelaas; de buien zijn hier zo intens dat ze hele buurten onder water zetten. Gelukkig bleef ik dit keer van het waterfestijn gespaard en kon ik vooralsnog genieten van de eerste heftige regens. De moessons zorgen voor een prachtig natuurspektakel, waarbij de dreigende donderwolken na 1 uur de strijd moeten leggen tegen een stralende zon die nietsvermoedend aan de oppervlakte verschijnt. Na regen komt zonneschijn - tja, het is een oude boerenwijsheid ..

Snel haast ik me naar buiten, want het is vandaag Visakha Puja, een belangrijke dag voor de boeddhisten waarbij de geboorte, verlichting en dood van Boeddha bij volle maan wordt herdacht. (Ironisch genoeg luidt deze dag ook het begin van de moessons in.) Al enkele dagen zijn er over heel Bangkok ceremonies aan de gang, de tempels zijn s'avonds prachtig verlicht met kaarsjes en de saffraankleurige gewaden van de monniken kleuren nu eens te meer het straatbeeld. De oude stadswijk is de broedplaats geworden voor boeddhisten wereldwijd, die ervaringen uitwisselen, mediteren etc. Zo heb ik me laten zegenen door een wel erg gerespecteerde monnik, die me met een geluksmantra de hele wereld toewenste. Ik liet het me glimlachend welgevaren.

De laatste nachtvlinders zijn ondertussen weer weggefladderd en hebben plaats gemaakt voor vroege vogels die onder het motto carpe diem ijverig hun lonely planet zitten uit te pluizen op zoek naar een nieuwe uitdaging. Dit is Khao San Road, het walhalla der backpackers. Een bont allegaartje avonturiers, overjaarse hippies, dopeheads, kakkerlakken en doorwinterde toeristen die maar niet uit hun vakantieroes willen ontwaken . Overdag ziet de backpackers heaven er vrij rustig uit, maar dat is slechts stilte voor de storm. s'Avonds wordt de straat omgetoverd tot een schouwspel vol nachtelijke taferelen. De neonreclame doet dienst als straatverlichting en schijnt haar spots over de cafe's en de bars, die zich tot in het oneindige vermenigvuldigen. Maar mijn absolute topper zijn de cocktailbars op wieltjes, waar je voor geen geld whiskey uit de emmer kan drinken en nadien met luidruchtig enthousiasme helemaal bent klaargestoomd voor het nachtleven. Aan sociale contacten ontbreekt het op Khao San hoegenaamd niet, maar echt boeiende gesprekken komen na x aantal emmers niet meer aan de oppervlakte. Achja - who cares anyway. Khao San rules!