Mae Hong Son. Een prachtig stadje in the middle of nowhere vlakbij de Birmaanse grens, verstopt tussen de groene bergflanken. Een zelden geziene schoonheid. Nooit had ik gedacht dat dit het decor zou worden van een worst case scenario. De eens zo prachtige bergflanken transformeerden tot groene monsters. Een onoverkomelijke hindernis die me met 2 verstuikte enkels in het lokale ziekenhuis hebben doen belanden. Ja – u hoort het - yours truly als waaghals van dienst. Het staat me nog iets te levendig voor ogen om er nu onverdeeld enthousiast over te doen. Resultaat: 2 houten krukken uit een voorhistorisch tijdperk en bergen ijs. Gelukkig misten de pijnstillers hun miraculeuze werking niet en kon ik de dagen nadien weer terug een beetje genieten van al het mooie rondom mij. Al waren het dan misschien vooral de pijnstillers die me een beetje in hogere sferen brachten ..

Absoluut hoogtepunt in Mae Hong Son zijn de Kayan of Padaung, maar beter bekend als de longneck vrouwen met bronzen ringen rond de hals. Een enorm vertederend volkje! De Kayan zijn Birmaanse vluchtelingen die in Thailand een nieuw leven hebben opgebouwd en de tradities van hun volk nog steeds verderzetten. Het is zo'n beetje aapjes kijken, dus ik had er aanvankelijk gemengde gevoelens bij - maar het feit dat dit volk enkel kan overleven van het toerisme kon mijn geweten min of meer sussen. De dankbaarheid die je krijgt wanneer je voor hen wat rijst meeneemt is gewoon hartverwarmend.

Bij de Kayan heb ik al meteen mijn soulmate gevonden. Panta, met 76
jaar de oudste van het dorp en tandjes zo zwart als de nacht van het
voortdurend kauwen op de bietelnoot. Onze vriendschap is gebaseerd op
minimale dialogen – een paar verstrooide woorden en wat gebrabbel
tussen het kauwen door. Maar Panta is echt een hippe oma!

Happy Songkran! Terwijl wij tijdens de kerstperiode helemaal melig worden bij een kop hete chocolademelk en gluhwein, wordt het nieuwe jaar hier in Thailand feestelijk ingezet met Songkran, een heus waterfestijn. Ironisch genoeg geloven de Thai dat water het ongeluk zal wegspoelen en dat was meteen een goed excuus voor 3 dagen feest in de straten van Bangkok. Ik had uiteraard mijn voorzorgen genomen en een bescheiden waterpistool gekocht om me toch te wapenen tegen dat "beetje" water. Maar de illusie van dat kleine beetje water bleek al gauw te vervagen toen ik enorme tonnen water over me heen kreeg. (En dan zwijg ik nog over de artillerie van de lokale brandweerkazerne). Tja, overdaad schaadt niet. Daar gingen mijn goede voorzorgen. Een weerloos slachtoffer in het stadsgewoel. Tijdens een helse tuktuk-rit, werd ik genadeloos onder water genomen door scherpschutters in voorbijscheurende pick-up trucks. Wat een feest! Na de citytour, kwam uiteindelijk het piece de resistance: Khao San Road. De backpackers heaven was omgetoverd tot een grote massa water. De laatste stuiptrekking van een dag vol feestelijkheden. Langs alle kanten werd ik gezegend met water en witte klei. Fantastisch gewoon!

Au secours! Net ontsnapt aan een fikse regenbui .. en als het hier in Thailand regent, dan waan je je even in een subtropisch zwembad a la Center Parks. Een koude douche dus .. Gelukkig kon ik rekenen op de goedheid van de Thai, zo werd ik door 2 lokale macho’s naar het eerstbijzijnde internetcafe geescorteerd .. lief toch?

Ik ben nu back in Chiang Mai, de roos van het noorden (zoals dat zo mooi genoemd wordt). Chiang Mai is een stuk minder overweldigend dan Bangkok, maar daarom niet minder mooi. Hier heb je prachtige ongerepte natuur en daar heb ik dan ook ten volle van genoten! Op olifantensafari doorheen de wilde jungle, bezoekjes aan lokale bergstammen (da hood!) en in ware James Bond stijl met de longtail boot cruisen op onstuimige riviertjes. Het is echt te gek voor woorden. Ik durf bijna niet te zeggen dat dit ook werken is ..

Ondertussen heb ik mijn eerste vuurproef als tour rep met verve doorstaan. Een groepje van 8 toeristen, meer expert dan ik zo blijkt, want ze zijn allemaal al minstens 3 keer in Thailand geweest. Heel relaxed. Morgen heb ik dus mijn 1e onverwachte vrije dag. Normaal stond er een bezoekje aan de Gouden Driehoek op het programma en dat bespaart me dus een ochtendhumeur en een halve dag busrit. Jeuj! Maar langs de andere kant wel jammer, want ik voel me wel in een ijverige bui ..

Vanavond ga ik met Ning – de lokale gidse – op de lappen en in Chiang Mai kan je niet op de lappen gaan zonder eerst even voorbij de Night Bazaar te passeren. De ultieme verleiding aan belachelijk lage prijzen! Tres dangereux voor de portemonee, maar dat kleine beetje verwennerij is absolute noodzaak!

En over verwennerij gesproken! Vorige week heb ik dus mijn eerste Thaise massage gehad. Een hele belevenis zo bleek! En zeker met ons Jitse erbij (ooh jawel, hierbij kijk ik even bedenkelijk richting Phuket ..). Ik had verwacht dat we in een of ander luxesalon gingen terechtkomen .. enfin, ik weet eerlijk gezegd niet wat ik dacht – na 3 weken logeren in poepchique hotels begint de luxe stilaan hallucinante proporties aan te nemen. Enfin, ons enthousiasme werd al snel een beetje getemperd toen we aankwamen aan “het massagesalon”. Een huisje in een of andere achterbuurt van Chiang Mai .. ik hoopte echt stiekem dat de chauffeur nog ging zeggen dat hij verkeerd was gereden, maar toen hij iets te nadrukkelijk zei dat we moesten uitstappen, besefte ik dat er geen ontsnappen meer aan was. Wat volgde was een hilarisch lachsalvo, dat waarschijnlijk niet in dank werd afgenomen maar dat kon me op dat moment gestolen worden. Uiteindelijk werden we meegenomen naar een zolderkamertje met allemaal matrassen naast elkaar in aparte hokjes (U denkt? Ja hoor, ik dacht net hetzelfde ..). Maar uiteindelijk bleek het hele zaakje koosjer en na 5 minuten maakten de lachsalvo’s plaats voor 2 uurtjes relaxen. Het relaas van een Thaise massage ..

Enfin, ik ga zo dadelijk eens kijken hoe het met mijn was gesteld is. Heb m’n kleertjes bij de lokale wasserette (lees: “Luandry here”) binnengebracht .. bij nadere inspectie bleek de bazin dus in een vroeger leven de baas te zijn geweest (tja, hier zijn dat soms twijfelgevalletjes) en dat zorgt dan weer voor voldoende hilariteit om de dag door te komen.